#Patrz #Asystuj #Reaguj #Obserwuj
Badania potwierdzają, że Paro może być skuteczną, niefarmakologiczną formą terapii wspomagającej, a jej działanie obejmuje zarówno aspekty emocjonalne, jak i fizjologiczne.
Wyniki pokazują, że interakcja z robotem może zmniejszać depresję, samotność, lęk i ból, a jednocześnie poprawiać jakość życia, nastrój i sen.
W wielu badaniach zauważono także redukcję stosowania leków psychotropowych i przeciwbólowych u pacjentów korzystających z Paro. Interwencje z wykorzystaniem robota sprzyjają większej interakcji społecznej, poczuciu towarzystwa i poprawie samopoczucia psychicznego.
Efekty obserwowano zarówno u osób starszych w domach opieki, jak i u hospitalizowanych dzieci, u których Paro poprawiała nastrój i zachęcała do kontaktu z innymi.
Wyniki i wnioski: Foka Paro była prezentowana 3 razy dziennie przez 11 dni Nastroje dzieci poprawiły się po interakcji z Paro, zachęcając dzieci do komunikowania się ze sobą i opiekunami. W jednym uderzającym przypadku młody pacjent z autyzmem odzyskał apetyt i zdolność mowy podczas tygodni, kiedy Paro przebywała w szpitalu. W innym przypadku była to uzdrowiona pacjentka, która odczuwała ból, gdy poruszała swoim ciałem, rękami i nogami i nie mogła ruszyć się z łóżka. Kiedy Paro została jej podana, uśmiechnęła się i była gotowa pogłaskać Paro. Foka Paro miała zarówno funkcję rehabilitacyjną, jak i psychiczną.
Autorzy badania: Wada, K.; Shibata, T.; Saito, T.; Tanie, K, Effects of robot-assisted activity for elderly people and nurses at a day service center, Proceedings of the IEEE, Volume 92, Issue 11, Nov. 2004 Page(s):1780 – 1788.
Wyniki i wnioski: Wprowadzono tam trzy terapeutyczne roboty foki, Paro. W tym artykule opisano wyniki pięcioletniego eksperymentu. Regularnie odwiedzaliśmy placówkę dwa razy lub raz w miesiącu i obserwowaliśmy interakcje z robotami. Ponadto do oceny nastroju osób starszych wykorzystano skale twarzy, które składają się z ilustracji twarzy osoby. Wyniki pokazują, że interakcja z robotami foki poprawiła samopoczucie osób starszych. Związek między osobami starszymi a robotami trwał przez pięć lat.
Autorzy badania: Kyoto International Conference Center, Japan, 2009 / Kazuyoshi Wada, Takanori Shibata, Yukitaka Kawaguchi
Wyniki i wnioski: Foka robot o nazwie Paro została opracowana specjalnie do terapii robotowej i była wykorzystywana w szpitalach i placówkach dla osób starszych w kilku krajach. Ostatnie badania wykazały, że terapia robotowa ma takie same efekty na ludzi, jak terapia zwierzęta. Ponadto, jest ona uznawana za nową metodę ochrony zdrowia psychicznego osób starszych. W tym mini przeglądzie przedstawiamy zalety i wady terapii zwierzęcej. Następnie wyjaśniamy robot interaktywny dla wzbogacenia psychologicznego, wymagane funkcje terapeutyczne.
Autorzy badania: Takanori Shibata, Kazuyoshi Wada
Wyniki i wnioski: Poprzednie badania wykazały, że dotyk międzyludzki, jak również dotyk między ludźmi a zwierzętami, może zmniejszać ból i stres. Wcześniej zgłosiliśmy, że dotyk robota społecznego może również powodować zmniejszenie ocen bólu. Jednak nie jest jasne, czy efekt, jaki ma dotyk robota na odczuwanie bólu, wynika z jego wyglądu i przyjemnego dotyku, czy też z jego zdolności do interakcji społecznej z ludźmi. Oceniliśmy wpływ dotykania robota społecznego PARO na oceny łagodnego i silnego bólu oraz na postrzeganie stresu u łącznie 60 zdrowych młodych uczestników. Robot albo interaktywnie działał z uczestnikami (grupa ON, n = 30), albo był wyłączony (grupa OFF, n = 30). Dotykanie robota spowodowało zmniejszenie ocen łagodnego bólu (w porównaniu z bazą) tylko w grupie ON, podczas gdy oceny silnego bólu zmniejszyły się podobnie w obu grupach ON i OFF. Zmniejszenie ocen łagodnego bólu w grupie ON było znacznie większe u uczestników z wyższym pozytywnym postrzeganiem interakcji z PARO. Wnioskujemy, że część efektu, jaki ma dotyk robota na ból, wynika z jego cech interaktywnych.
Autorzy badania: Nirit Geva, Netta Hermoni, Shelly Levy-Tzedek
Wyniki i wnioski: W pierwszym tygodniu mieszkańcy grupy PARO mieli większy wzrost okresu snu w nocy (1,81, 95% CI: 0,22-3,84, p = 0,030, Cohen’s d = 0,570). W szóstym tygodniu mieszkańcy grupy PARO wykazywali większy wzrost przebudzenia w ciągu dnia (1,91, 95% CI: 0,09-3,73, p = 0,042, Cohen’s d = 0,655) i większe zmniejszenie snu w ciągu dnia (-1,35, 95% CI: -2,65 do -0,05, p = 0,040, Cohen’s d = 0,664). Nie znaleziono istotnych wyników dla aktywności motorycznej. PARO może poprawić wzorce snu u mieszkańców domów opieki dla osób z otępieniem i przewlekłym bólem, ale wpływ PARO na aktywność motoryczną wymaga dalszych badań. Rejestr Badań Klinicznych Australii i Nowej Zelandii (ACTRN12618000082202).
Autorzy badania: Lihui Pu, Wendy Moyle, Cindy Jones, Michael Todorovic
Wyniki i wnioski: Zaburzenia snu są powszechne u osób z chorobą Alzheimera i nasilają się wraz z postępem choroby. Zaburzenia snu są złożone i wynikają z wielu czynników, co czyni je trudnymi do leczenia. Istnieje potrzeba bardziej solidnych i systematycznych badań dotyczących zaburzeń snu u starszych osób z demencją. Stymulacja społeczna poprzez angażującą aktywność grupową może przyczynić się do poprawy snu u osób z otępieniem przebywających w domach opieki. Zwiększona efektywność snu oraz czas trwania snu, wraz z mniejszą liczbą nocnych przebudzeń, wpływa na kluczowe wskaźniki jakości snu w każdym wieku. Poprawa jakości snu wpłynie również na jakość życia i choroby współistniejące wśród grup podatnych. Uważamy, że aktywność grupowa z wykorzystaniem robota Paro jest dostępnym i wykonalnym leczeniem niefarmakologicznym dla tych, którzy cieszą się z Paro.
Autorzy badania: Nina Jøranson, Christine Olsen, Giovanna Calogiuri, Camilla Ihlebæk, Ingeborg Pedersen
Wyniki i wnioski: Wykorzystując prospektywny projekt opisowy z pomiarami fizjologicznymi przed i po interwencji PARO, przebadano 55 uczestników, którzy otrzymali do pięciu 15-minutowych interwencji PARO. PARO został korzystnie przyjęty w 212 (95%) z 223 interwencji PARO. Różnice w pomiarach fizjologicznych przed i po interwencji dla średniego ciśnienia tętniczego, pulsu, oddechu, natlenienia, stresu i poziomu bólu zostały ocenione przy użyciu testu Wilcoxona z istotnymi statystycznie różnicami przed i po (p = <0,05); jednakże różnice te nie były klinicznie istotne. Uczestnicy (95%) wykazywali korzystne interakcje z PARO, a najczęściej wchodzili w interakcje poprzez mówienie i głaskanie. PARO wykazuje obietnicę poprawy społecznych i emocjonalnych odpowiedzi u hospitalizowanych pacjentów z demencją.
Autorzy badania: Patricia A. Kelly, DNP, APRN, CNS, AGN-BC, AOCN, L. Annette Cox, MSN, RN, SCRN, Sandra F. Petersen, DNP, APRN, FNP-BC, GNP-BC, PMHHNP-BE, FAANP, Richard E. Gilder, BSN, MS, RN-BC, CNOR, Amy Blann, BS, RN, Ashley E. Autrey, BSN, RN-BC, Kathryn MacDonell, MA, Bed, CDP
Wyniki i wnioski: Wyniki tej pracy częściowo potwierdzają skuteczność PARO w redukcji zachowań bólowych i stosowanych leków u osób z demencją i przewlekłym bólem mieszkających w domach opieki długoterminowej. W związku z tym takie interwencje mogą zostać wprowadzone do codziennej praktyki jako alternatywne rozwiązanie w leczeniu bólu u osób z demencją, jednak konieczne jest wcześniejsze uwzględnienie indywidualnych cech, takich jak poziom upośledzenia poznawczego i płeć. Nie zaobserwowano znaczącej różnicy w zachowaniach i objawach psychologicznych między grupą interwencyjną a kontrolną; jednak niewielka liczba uczestników może ograniczać moc badania i sugerować potrzebę przeprowadzenia badań na większą skalę z udziałem uczestników o podobnych cechach i w podobnym kontekście.
Autorzy badania: Lihui Pu MSN, Wendy Moyle PhD, Cindy Jones PhD, Michael Todorovic PhD
Wyniki i wnioski: Tutaj oceniliśmy wpływ dotyku robota PARO na percepcję bólu, na nastrój i poziomy oksytocyny ślinowej u 83 młodych dorosłych. Zmierzyliśmy ich odczuwany ból, stan szczęścia i poziom oksytocyny ślinowej. Dla 63 uczestników grupy PARO, ból był oceniany w trzech warunkach: wyjściowy, Dotyk (dotykając PARO) i Bez-Dotyku (PARO obecny). Grupa kontrolna (20 uczestników) przeszła te same pomiary bez spotkania z PARO. W grupie PARO zaobserwowano zmniejszenie ocen bólu i poziomów oksytocyny oraz zwiększenie ocen szczęścia w porównaniu z wyjściowym stanem tylko w warunkach Dotyku. Warunek Dotyku wywołał większe zmniejszenie ocen bólu w porównaniu do warunku Bez-Dotyku. Te efekty korelowały z pozytywnymi postrzeganiem interakcji z PARO przez uczestników. Uczestnicy z wyższą zdolnością postrzegania komunikacji z PARO doświadczyli większego efektu hipoalgezji podczas dotyku PARO. Pokazujemy, że społeczny dotyk człowieka-robota jest skuteczny w redukowaniu ocen bólu, poprawie nastrój i - zaskakująco - zmniejszeniu poziomu oksytocyny ślinowej u dorosłych.
Autorzy badania: Nirit Geva, Florina Uzefovsky, Shelly Levy-Tzedek
Wyniki i wnioski: Przeszukano wiele baz danych (Web of Science, PubMed, Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature, EMBASE, Cochrane i Scopus), a do systematycznego przeglądu włączono osiem badań. Przegląd wykazał, że interwencje z wykorzystaniem robota PARO mogą być korzystne dla poprawy jakości życia, nastroju, interakcji społecznych oraz zmniejszenia zaburzeń zachowania i stosowania psychotropowych lub przeciwbólowych leków. To badanie zidentyfikowało trzy dziedziny miar wyników stosowanych do oceny efektów interwencji z wykorzystaniem robota PARO: jakość życia, warunki biologiczne i fizjologiczne oraz leczenie medyczne.
Autorzy badania: Hee Sun Kang, PhD, RN, Kiyoko Makimoto, PhD, RN, Rie Konno, PhD, RN, In Soon Koh, PhD, RN
Wyniki i wnioski: W wielokrotniej analizie wariancji i teście Friedmana nie stwierdzono istotnych zmian podczas fazy obserwacyjnej między T1 i T2 dla depresji i jakości życia (p > 0,5). Dla fazy interwencji zidentyfikowano statystycznie istotne zmiany polegające na zmniejszeniu depresji i samotności oraz poprawie jakości życia w ciągu czasu. Trzy tematy pojawiły się w wywiadach: (i) uhumanianie robota Paro poprzez odwoływanie się do osobistych doświadczeń i zaangażowania; (ii) zwiększona interakcja społeczna z innymi ludźmi; i (iii) towarzystwo prowadzące do poprawy samopoczucia psychicznego. Stwierdzono znaczące poprawy w samopoczuciu psychicznym podczas korzystania z robota Paro. Dalsze badania mogą pomóc nam zrozumieć korzyści wynikające z wykorzystania interwencji Paro jako terapii depresji.
Autorzy badania: International Psychogeriatric Association 2020 / Shu-Chuan Chen, Wendy Moyle, Cindy Jones, Helen Petsky
Pozostałe badania:
• Touching the social robot PARO reduces pain perception >>
• The Effect of Using PARO for People Living With Dementia >>
• Review of outcome measures in PARO robot intervention >>
• The effectiveness of a therapeutic robot, 'Paro', on ..., systematic review >>
• Social robotics to support older people with dementia >>
• Therapeutic robots for older adults >>
• The effectiveness of a therapeutic robot, 'Paro', on ..., meta-analysis >>
• Clinical trial NCT05884424: Effectiveness and Cost >>
• Clinical trial NCT05565703: Use of PARO to Decrease Agitation in Persons With >>
••••••••
Badania KLINICZNE I EKSPERYMENTALNE
Foka Paro była przedmiotem wielu badań na całym świecie, szczególnie wśród osób starszych i pacjentów z demencją
Gdańsk, Geodetów 11
+48 721 26 26 26
Zapraszamy do kontaktu
Jeśli chcieliby Państwo dowiedzieć się więcej o terapeutycznej Foce Paro, zapraszamy do umówienia rozmowy z naszym przedstawicielem.
Z przyjemnością odpowie on na wszystkie pytania, przedstawi możliwości wykorzystania Paro w terapii.
Klauzula informacyjna dotycząca wyrobu medycznego PARO
Urządzenie PARO jest wyrobem medycznym klasy I zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 (MDR). Produkt posiada oznaczenie CE i spełnia wszystkie wymagania dotyczące bezpieczeństwa, skuteczności oraz jakości przewidziane dla wyrobów medycznych aktywnych.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, wyrób ten jest przeznaczony wyłącznie do stosowania przez profesjonalistów medycznych oraz instytucje opieki zdrowotnej. Nie jest przeznaczony do sprzedaży ani użytkowania przez osoby indywidualne (konsumentów). Zakup i użytkowanie możliwe wyłącznie przez podmioty posiadające odpowiednie kwalifikacje zawodowe oraz uprawnienia do stosowania wyrobów medycznych. Wszelkie informacje zawarte na tej stronie mają charakter edukacyjny i informacyjny dla profesjonalistów.
Siedziba główna: Nanto, Toyama, Japonia. Biuro zagraniczne: Gdańsk, Chicago, Paryż, Londyn, Madryt, Düsseldorf, Tilburg, Kopenhaga, Oslo, Helsinki, Dubaj, Hongkong, Singapur, Brisbane, Bangkok. Rok założenia: 2004
Dystrybutor w Polsce: Farmpol Sp. z o.o., Geodetów 11, 80-298 Gdańsk, NIP: 586-19-87-631, KRS: 0000141363, REGON: 191682511.
Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie treści oraz zdjęć zabronione. Obowiązek informacyjny przed wyrażeniem zgód na przetwarzanie danych (zobacz). Realizacja: ColinMedia.eu